top of page

Jak wzmacniać asertywność
Lęk społeczny. Psycholog. Coach.

Lęk społeczny, czyli lęk przed opinią innych ludzi, przed oceną, przed krytyką – a może jeszcze coś innego przychodzi Ci na myśl?


U podłoża tych wszystkich myśli, obaw i niepokoju leży lęk, a dokładniej lęk przed odrzuceniem.


To on nas blokuje przed byciem sobą i przed asertywnym wyrażaniem swoich myśli, takich jak:

  • „Nie zgadzam się.”

  • „Nie chcę tego.”

  • „Nie lubię tak.”

  • „Wolę coś innego.”


Ten lęk szczególnie nas blokuje, jeśli pomaga nam zaspokajać inne, niezaspokojone potrzeby.


Na przykład, jeśli zależy nam na stabilności finansowej – tak ważnym poczuciu bezpieczeństwa i stabilności w życiu – możemy unikać rozmowy z szefem o podwyżce. Nie mówimy wtedy, co naprawdę czujemy, co nam się nie podoba, zgadzamy się na złe traktowanie, na przebywanie z ludźmi, z którymi nie czujemy się komfortowo. Wolimy przemilczeć, wycofać się, przeczekać, ponieważ obawiamy się, że stracimy płynność finansową.


Nie każdy z nas ma w sobie tyle empatii do siebie, by móc łatwo powiedzieć: "W nosie mam, co inni o mnie pomyślą" i robić swoje. Każdy z nas się z tym zmaga – jedni mają łatwiej, drudzy potrzebują więcej czasu i wysiłku, by pokonać to wyzwanie.


A co by było, gdybyś szanował_a siebie, dostrzegał_a, że jesteś ważny_a we własnych oczach i miał_a dobre przekonanie na swój temat? Czy wówczas też byś przymykał_a oko, czy zdecydował_a się na jakiś ruch?


Nie czekaj, zaopiekuj się sobą… pozwól sobie na przyjęcie wsparcia. Odważ się być sobą.

Pamiętaj, że każdy krok w stronę bycia sobą, nawet ten najmniejszy, to krok ku większej wolności i autentyczności. Odwaga nie zawsze musi być wielka i spektakularna – czasem wystarczy mały gest, uśmiech do siebie w lustrze, drobne "nie" w odpowiednim momencie, aby poczuć zmianę.


Znajdź czas na refleksję:

  • Co by się stało, gdybyś zaczął/zaczęła myśleć o sobie?

  • Jakie marzenia mógłbyś/mogłabyś realizować?

  • Jakie relacje zbudować?

  • Jakie projekty rozpocząć?

  • Każda odpowiedź przybliża Cię do zrozumienia, jak ważne jest bycie sobą.


Nie jesteś sam_a w tej podróży. Wiele osób zmaga się z podobnymi obawami. Dlatego tak ważne jest, abyśmy wspierali się nawzajem i dzielili swoimi doświadczeniami.


Razem możemy więcej!


Jeśli potrzebujesz wsparcia, nie wahaj się sięgnąć po pomoc. Odważ się być sobą.

 
 
 

Zaktualizowano: 4 gru 2023

Przekraczając Linie: Sztuka Stawiania Zdrowych Granic



W świecie, gdzie granice często się zacierają, nieustanne ignorowanie własnych granic psychologicznych może prowadzić do głębokiego zmęczenia - emocjonalnego, fizycznego, a nawet duchowego. Ale co dokładnie dzieje się, gdy nie stawiamy granic?


  • Emocjonalna Burza Bez Końca

Wyobraź sobie, że jesteś w centrum emocjonalnej burzy. Starasz się spełnić oczekiwania każdego, rezygnując z własnych potrzeb. To niekończące się cykle stresu i napięcia mogą prowadzić do chronicznego zmęczenia emocjonalnego. Jesteś jak artysta, który ciągle maluje obrazy dla innych, nigdy nie tworząc własnego dzieła.


  • Wypalenie: Kiedy Dawanie Staje Się Pułapką

Brak granic często oznacza dawanie siebie bez granic. To jak płynąca rzeka, która nigdy się nie zatrzymuje, aż w końcu wysycha. Wypalenie to stan, w którym czujesz, że już niczego nie masz do zaoferowania - ani sobie, ani innym.


  • Bezsilność: Zagubienie w Labiryncie Cudzych Oczekiwań

Nieustanne ignorowanie własnych granic może sprawić, że poczujesz się jak aktor grający w nieskończonej sztuce napisanej przez kogoś innego. Ta bezsilność sprawia, że trudno Ci odnaleźć własną drogę i poczucie celu.


  • Niespokojny Sen: Gdy Myśli Krążą Bez Końca

Brak granic może prowadzić do zaburzeń snu. Twoje myśli krążą wokół dnia pełnego cudzych wymagań, a Ty zamiast odpoczywać, analizujesz i planujesz kolejne ruchy.


  • Fizyczne Echo Emocjonalnego Wyczerpania

To zmęczenie emocjonalne ma swoje odzwierciedlenie w ciele. Możesz czuć się ciągle zmęczony, bez energii, jakby każdy dzień był ciężarem, który musisz nieść.


  • Osłabiona Odporność: Ciało Mówi "Dość"

Twoje ciało zaczyna reagować. System odpornościowy słabnie, a Ty stajesz się bardziej podatny na choroby. To jakby Twoje ciało mówiło: "Dość, potrzebuję odpoczynku".


  • Życie w Cieniu: Gdy Inni Piszą Twój Scenariusz

Brak granic sprawia, że życie może wydawać się jak scenariusz napisany przez kogoś innego. Twoje pragnienia i marzenia pozostają w cieniu cudzych oczekiwań.


W dzisiejszym dynamicznym świecie pełnym ciągłych wyzwań, umiejętność wyznaczania własnych granic i bycia asertywnym jest nie tylko ważna – jest niezbędna dla Twojego zdrowia psychicznego i emocjonalnego. Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak wielką mocą dysponujesz, gdy jasno określasz swoje potrzeby i stanowczo, ale wyraźnie mówisz o swoich oczekiwaniach?


Odkryj Potęgę Granic Psychologicznych

Wyobraź sobie granicę psychologiczną jako tarczę, która chroni Twoją wewnętrzną harmonię. To linia obrony przed negatywnymi wpływami z zewnątrz, która pozwala Ci zachować zdrowie emocjonalne i unikać wypalenia. Wyznaczanie granic to akt MIŁOŚCI – jest to potwierdzenie, że zasługujesz na szacunek i masz prawo do własnej przestrzeni emocjonalnej.


Asertywność – Twoja Droga do Zdrowych Relacji

Asertywność to klucz do zdrowych, zbalansowanych relacji. To umiejętność, która pozwala Ci wyrazić siebie bez naruszania granic innych. Mówienie „nie” bez poczucia winy, obrona własnych praw i wartości – to wszystko buduje Twoją wewnętrzną siłę. Asertywność to nie agresja, to sztuka szanowania siebie i innych.


Jak Zostać Mistrzem Granic i Asertywności?

  • Samopoznanie: Zacznij od głębokiego zrozumienia swoich wartości, potrzeb i granic. Co sprawia, że czujesz się pewnie i bezpiecznie?

  • Komunikacja: Ćwicz wyrażanie swoich granic w sposób jasny i stanowczy. Używaj komunikacji opartej na „ja” - „Ja czuję”, „Ja potrzebuję”.

  • Praktyka: Rozpocznij od prostych sytuacji, gdzie możesz ćwiczyć stawianie granic. Każda mała sytuacja to krok do wielkiej zmiany.

  • Szacunek: Pamiętaj, że bycie asertywnym to nie bycie agresywnym. Szacunek do siebie i innych to fundament.

Dołącz do Szkolenia Online: Wzmocnij Swoje Granice i Asertywność

To szkolenie to nie tylko nauka – to transformacyjna podróż do świata, w którym Ty decydujesz o swoich granicach i komunikujesz je z pewnością siebie. Oferuję Ci praktyczne narzędzia i techniki, które pozwolą Ci rozwinąć te umiejętności. To Twoja szansa, aby stać się silniejszym i bardziej świadomym siebie.



Zarejestruj się już teraz i zacznij transformację: Szkolenie Online: Przekraczając Linie Sztuka Stawiania Zdrowych Granic.


Odkryj swoją moc i naucz się sztuki stawiania zdrowych granic oraz bycia asertywnym. Zapraszamy Cię na to wyjątkowe szkolenie, które zmieni nie tylko Twoje podejście do życia, ale i życie samo w sobie.


 
 
 

Zaburzenia lękowe to bardzo poważny problem utrudniający codzienne funkcjonowanie, szczególnie gdy zamienia się w męczące ataki paniki. Co to jest atak paniki? Jak się objawia? Jak sobie radzić z atakiem paniki? Przeczytaj!


ATAK PANIKI – CO TO JEST?


Lęk naturalna emocja, która pełni funkcje ochronne i sam w sobie nie jest niczym złym. Pomaga w ustanawianiu granic i obronie Twojej nietykalności. Może też działać w sposób bardzo motywujący. Jednak czasami lęk staje się zbyt silny, a taki stan jest wręcz paraliżujący. Może się też zdarzyć, że zbyt silny lęk doprowadzi do ataku paniki.


Panika może wręcz uniemożliwić aktywność, a osoba nią dotknięta nie ma pełnej kontroli nad sobą i nad tym, co się dookoła niej dzieje. W tym nawracające ataki paniki to problem, który może dotyczyć około 1-2 procent społeczeństwa. Istnieje też duże zróżnicowanie pod kątem płci. Statystycznie bowiem na ataki paniki dwa razy częściej zapadają kobiety. Pierwszy atak paniki pojawia się najczęściej w młodości – pomiędzy dziesiątym a dwudziestym ósmym rokiem życia.


Atak paniki to coś więcej niż po prostu lęk nasilony. Osoba nim dotknięta nie może tak po prostu się uspokoić. Przerażenie kompletnie ją blokuje i paraliżuje. Nie może wtedy racjonalnie myśleć i nie panuje nad tym, co się dzieje.


Zgodnie z definicją ataki paniki to wyróżniające się epizody doświadczania silnego dyskomfortu lub silnego lęku. Rozpoczynają się nagle, bardzo szybko eskalują i osiągają swój szczyt. Trwają od kilku do nawet kilkudziesięciu minut. Zgodnie z obowiązującą klasyfikacją ICD-10 występują one w sposób spontaniczny i nie są związane z żadną konkretną sytuacją czy obiektem. Nie można przewidzieć momentu, w którym nastąpią.


Ataki paniki powiązane są też z agorafobią, czyli lękiem przed przebywaniem w miejscach publicznych oraz w dużych i otwartych przestrzeniach. Ataki paniki mogą występować samodzielnie, bez dodatku agorafobii. Jednak agorafobia praktycznie zawsze występuje w towarzystwie ataków paniki. Takie rozróżnienie istnieje tylko zgodnie z europejską klasyfikacją. W przypadku Klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM-IV-TR nie występuje i agorafobia oraz napady paniki traktowane są jako jedno zaburzenie.


JAKIE SĄ OBJAWY ATAKU PANIKI?

Same objawy ataku należą do tak intensywnych, że często bywają mylone z innymi problemami zdrowotnymi. To jeszcze bardziej wpływa na człowieka i odpowiada za zwiększone odczuwanie lęku. Jakie są najczęstsze objawy ataku paniki?


  • Zimne dreszcze

  • Szybsze bicie serca

  • Kołatanie serca

  • Uczucie walenia serca

  • Drżenie

  • Trzęsienie się

  • Suchość w ustach

  • Pocenie się

  • Drętwienie

  • Uderzenia gorąca

  • Ból w klatce piersiowej

  • Uczucie dyskomfortu w obrębie klatki piersiowej

  • Uczucie dławienia

  • Problemy z oddychaniem

  • Nudności

  • Uczucie niepokoju

  • Ból brzucha

  • Chwiejność

  • Zawroty głowy

  • Ból głowy

  • Uczucie omdlewania

  • Depersonalizacja – stan, w którym osoba jest przekonana, że jego myśli, emocje i odczucia, a nawet części ciała, tak naprawdę nie należą do niej, tylko do kogoś innego. Osoby w tym stanie czują się tak, jakby stały z boku i obserwowały wszystko z pozycji widza.

  • Derealizacja – przekonanie, że rzeczywistość, wszystko to, co daną osobę otacza, jest tak naprawdę nierzeczywiste

Kluczowym objawem ataków paniki jest odczuwanie bardzo silnego, porażającego lęku. Najwyższe natężenie następuje najczęściej po kilku minutach od rozpoczęcia ataku, choć sam atak może trwać nawet do dwóch godzin.


ATAK PANIKI – CO ROBIĆ I JAK SOBIE RADZIĆ?


Istnieje szansa na życie bez ataków paniki jednak trzeba w tym zakresie wykonać pewne działania np. konsultacja psychologiczna i podjęcie terapii oraz/ lub kontakt z psychiatrą.


Psychoterapia pomaga w redukcji napięcia. Psychoterapeuci w toku swojej pracy stosują różnorodne nurty i metody, korzystają też z wielu metod terapeutycznych. Podejmując współpracę z psychoterapeutą TSR (Skoncentrowanym na Rozwiązaniu) będziesz budować korzystne i komfortowe metody radzenia sobie z atakami paniki, tak by ze spokojem i rozluźnieniem wychodzić z ataków paniki i poprawiać swój komfort psychicznych.

W zależności od stopnia napięcia emocjonalnego i intensywności oraz częstotliwości ataków paniki warto skonsultować temat z psychiatrą, u którego możemy otrzymać wsparcie farmakologiczne, by doraźnie wyciszyć objawy.





 
 
 
bottom of page